- 24 July 2015 -

Doodgewoon succes

Café Doodgewoon is een trefpunt voor iedereen die te maken heeft met ongeneeslijke ziekte en sterven. Het eerste café in Zeeuws-Vlaanderen was een groot succes.

Het is dinsdag 14 juli, 18.15 uur. Ik ben op weg naar Porgy & Bess om ons eerste Café Doodgewoon te openen. Ik betrap mezelf erop dat ik best wel wat gespannen ben. Hoe zal het zijn? Zou het druk zijn? Zullen er überhaupt wel mensen komen? Hoe zal Marjan het doen? Zou alle apparatuur wel werken? Heb ik alles mee wat ik mee moest nemen? Kortom een beetje onzeker stap ik het café binnen. Mijn eerste indruk is “gezellig”. De ambiance is fantastisch te noemen. Huiskamersfeer zou je bijna denken. Mijn collega projectleden zijn al aanwezig. Ook Marjan van Dijk is er al en is bezig met het inzingen van haar nummer… althans dat probeert ze. Het eerste struikelblok is er al, de muziek wil niet vanaf mijn laptop afspelen. De presentatie gelukkig wel, maar de muziek… die lukt op de een of andere manier niet. Nou als dit een voorbode is voor wat nog moet komen dan vrees ik voor een slechte avond en hadden we het beter niet gedaan. Gelukkig weet een zojuist gearriveerde zeer ervaren geluidstechnicus van wanten en lost het probleem binnen no time op. So far so good!

Zo langzaam aan komen de bezoekers binnen. Ik ben wat verbaasd over het aantal. Het zijn er al meer dan ik verwacht had en het is nog niet eens tijd. Om 19.30 uur besluit ik om ons café te openen. De ruimte zit nagenoeg vol. De sfeer is gezellig en gemoedelijk. Na mijn opening neemt Marjan het woord over en begint haar presentatie. Ik kan alleen maar denken: ‘gaat iemand iets vragen? Wanneer zal het ijs breken?’ Nog voor die gedachte door mijn hoofd verlaat komen de eerste vragen al. Leuk!

Marjan gaat rustig op alle vragen in en beantwoord deze uit het perspectief van haar als arts,  maar vooral als mens. Ik merk een soort van zucht in de zaal. Een soort zucht van verlichting. Alsof de bezoekers zien dat Marjan net als ieder een mens is. De vragen worden persoonlijker en er worden ervaringen uitgewisseld. Alles gaat heel rustig en je zou haast denken dat het een gewone avond in een café is waar je met je vrienden praat over een serieus onderwerp.

Na een uur praten word er een kleine pauze ingelast. Iedereen loopt naar de bar en het gesprek gaat daar gewoon door. Iedereen heeft wel iets te vertellen of te vragen. De reacties zijn al heel positief en we zijn nog niet klaar!

Na een korte pauze besluiten we om verder te gaan. En ook nu gaat het gesprek gewoon verder. We lopen wat uit qua tijd, maar niemand schijnt hier moeite mee te hebben. Marjan sluit de avond af met het door haar zelf geschreven lied “Ga niet weg van mij”. Prachtig. Ademloos luistert iedereen naar de meest passende tekst voor deze avond. Het lied laat het verdriet horen wat iedereen wel ergens herkent. Ik betrap mezelf erop dat ook ik een traan laat vallen. Ik kijk de zaal in en zie meerdere mensen even in gedachten met betraande ogen. Als Marjan haar laatste noot heeft gezongen volgt er een mooi applaus. En ik ben trots. Zo trots als een pauw. Wat een prachtige avond was dit.

Snel vertel ik nog wat afsluitende woorden en kan niet wachten om naar huis te gaan om dit daar te kunnen vertellen. Marjan en ik geven elkaar nog even een hand en een soort van knuffel. We bedanken de bezoekers en nemen de positieve reacties ter harte. We mogen beiden nog in het gastenboek schrijven. Ook iets waar ik dan toch stiekem ook erg trots op ben. Ik neem nog snel een glaasje fris en verlaat het café. Thuis drink ik mijn welverdiende wijntje en terugkijkend op deze geslaagde avond trek ik (weer eens) de conclusie dat ik echt het mooiste vak op aarde heb. Deze avond gaan we zeker nog een keertje overdoen.

Niet te vergeten natuurlijk…mijn dank gaat uit naar de volgende personen:

  • Marjan van Dijk; voor je fantastische gave om als arts vooral mens te blijven
  • Maja van Lemmen; voor je blind vertrouwen en je enthousiasme
  • Alle projectgroepleden; voor jullie hulp en het meedenken

Petra van den Akker
Regiocoördinator Netwerk Palliatieve Zorg Zeeland (Zeeuws-Vlaanderen)